Autyzm to przede wszystkim zaburzenia na tle neurologicznym. Dzieci autystyczne mają nierzadko problem z rozpoznawaniem określonych bodźców, ich odbieraniem i wysyłaniem. Właśnie dlatego bardzo często są rozdrażnione i nadpobudliwe bądź wręcz odwrotnie, zamknięte w sobie, płochliwe i introwertyczne.

Dzieci z autyzmem wykazują zaburzenia w zakresie integracji sensorycznej. Oznacza to, iż nieodpowiednio przyjmują bodźce wpływające na zmysły wzroku, dotyku, węchu, smaku czy słuchu. Praktycznie u wszystkich dzieci chorujących na autyzm występują zaburzenia w obrębie zmysłu dotyku, u 85% z nich w obrębie słuchu a 25% ma problemy z prawidłowym przetwarzaniem informacji docierających za pomocą zmysłu smaku oraz węchu.

Dzieci, które przejawiają zaburzenia zmysłu dotykowego są na niego nadwrażliwe – nie lubią się ubierać, nie lubią być przytulane, nie lubią się kąpać czy chodzić do fryzjera. Z drugiej zaś strony mogą wręcz szukać kontaktu cielesnego i wtedy potrzebują przytulania, nie czują bólu, często uderzają, gryzą czy drapią własne ciało.

Dzieci, które mają zaburzenia w zakresie doznań słuchowych bardzo często zatykają uszy, nie lubią wychodzić z domu, boja się hałasu, burzy czy silnego wiatru, bardzo często mają też problemy z zasypianiem a wybudza je nawet cichy dźwięk. Z drugiej zaś strony mogą krzyczeć, przesadnie głośno mówić i lubić nasłuchiwać głośne dźwięki.

Dzieci autystyczne, które wykazują zaburzenia wzroku najczęściej mrużą lub zakrywają oczy bądź wręcz przeciwnie, szukają nadmiernego źródła światła. Te z zaburzeniami węchu unikają potraw o intensywnym zapachu, często maja odruchy wymiotne bądź odwrotnie, szukają mocnych zapachów. Podobnie rzecz ma się jeśli chodzi o zaburzenia zmysłu smaku. Na szczęście dzięki odpowiedniej terapii integracja sensoryczna może funkcjonować zupełnie sprawnie a istniejące zaburzenia zostaną znacznie zniwelowane.